5-Karaat goud
Het dak van de Domes des Invalides mag dan van 5-karaat bladgoud zijn, de ringen die zo vaak in het Parc du Champs de Mars werden gevonden niet. In het park tussen de Eiffeltoren en de Ecole Militaire moet je als nietsvermoedende toerist namelijk goed oppassen.
Zo liepen wij te genieten van het park en het zicht op de Eiffeltoren. Op het wandelpad liep ook een jonge vrouw. Ze boog zich voorover, raapte een ring op en kwam op ons af.
"Is deze misschien van jullie?", vroeg ze.
"Nee hoor, die is niet van ons."
Ze liet zien dat de trouwring ook niet van haar was, de ring was veel te groot. Nogal dwingend kreeg ik de ring in mijn hand gedrukt. OK, dan zoek ik wel een agent op om de ring in te leveren en we liepen verder.
De vrouw kwam weer op ons af en vroeg of we wat geld voor haar hadden, zodat ze een sandwich kon kopen. Toen we dat weigerden, eiste ze de ring terug en liep snel weg.
Wat voelden wij ons even domme toeristen zeg. Dat we daar bijna in zijn getrapt... Vervolgens zagen we natuurlijk overal dit trucje gebeuren. Ze doen net alsof ze iets oprapen, terwijl er nog niets op de grond ligt. Als hun hand bijna bij de grond is, laten ze de ring uit hun hand vallen. Vervolgens rapen ze die direct weer op en laten het aan jou zien. Dan komt de vraag om geld. En voor je het weet, ben je je geld EN de ring kwijt.
